تحقیق دعا و اهمیت آن

انسان
داراي اميال ، كشش ها و احساس هاي فطري گوناگوني است كه تمامي رفتارهاي
فردي و اجتماعي او را در دو بعد مادي و معنوي پوشش مي دهد.
يكي از آنها
ميل خداجويي ، كمال يابي و احساس دين گرايي است. آدمي مي كوشد تا با همه
ابزار و وسايل مشروع ، اين ميل و احساس خود را اقناع كند و چشمها و چشمه
هايي را به سوي معشوق بگشايد.
دعا بهترين راه و وسيله اي است كه آن مهم
را سامان مي بخشد يعني انسان را با كمال مطلق ، پيوند مي زند. دعا ، همان
خواندن جمله هاي ماثور از پيامبر و امامان در اوقات معين براي طلب آمرزش و
برآورده شدن حاجات را گويند. تضرع ، دل شكستن ، اشك و اعتصام به پيشگاه
معشوق ، زمينه هاي دعاي حقيقي را شكل مي دهند و انسان با تمامي وجود او را
مي خواند.
اين حالت ، خود غايت عشق است كه عاشق ، راز دل را بي پرده با
معشوق در ميان مي گذارد و درنهايت ، پيش از آن كه به خواسته هاي خود
بينديشد ، به نفس همان راز و گفتگو ، سرمست است.
از همين روست كه عارفان ، همين حالت گفتگو را عين استجابت دعا مي دانند يعني به محض هم كلامي با خدا به خواسته خود رسيده اند.
مسلمانان
راز و نياز را براي خود ضروري مي دانند زيرا دعا را حلقه وصل معبود مي
پندارند. امام خميني ره در اين خصوص مي گويد: «آن كه مي گويد ما دعا را نمي
خواهيم ، قرآن را هم نمي خواهيم ؛ يعني قرآن را قبول ندارد: ادعوني استجب
لكم ، مردم ! بياييد مرا بخوانيد، دعا كنيد.» پس دعا يكي از كشش هاي فطري
هر انساني است.
به قول استاد مطهري : «هر كسي از دل خود با خدا راه
دارد، دري از همه دلها به سوي خدا هست ، حتي شقي ترين افراد در موارد
گرفتاري و ابتلا، در وقتي كه اسباب و علل بكلي از او منقطع مي شود، تكاني
مي خورد و به خدا التجا مي برد. اين يك ميل فطري و طبيعي است در وجود انسان
، پرده گناه و شقاوت گاهي روي آن مي گيرد، در سختي ها كه پرده گناه و
شقاوت گاهي روي آن را مي گيرد، در سختي ها كه پرده زايل مي شود ، خود به
اين ميل تحريك مي شود و به هيجان درمي آيد».

اهميت دعا
در
بيان اهميت دعا همين بس كه بيش از 30 آيه در قرآن ، به بحث درباره دعا
اختصاص دارد. نشانه ديگر بر اهميت دعا، اين كه انبيا از حضرت آدم تا خاتم
الانبياص به دعا توجه خاصي داشته اند و هر كدام از آنان براي تقرب به
خداوند تبارك و تعالي ، دعا را به امت خود توصيه مي فرمودند و خود نيز براي
رسيدن به اهداف مقدسشان ، دست به دعا برمي داشتند و در پيشگاه خدا، نيايش و
تضرع مي كردند و دعا را بهترين وسيله تقرب به ايزد منان مي دانستند. امام
خميني ره دعا را بهترين وسيله مناجات با خداوند عدالت گستر مي داند. بسياري
از دعاهاي انبيا در قرآن مجيد آمده است …